Przejdź do głównej treści Przejdź do wyszukiwarki
Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Łużnej

Przeciwdziałanie przemocy

Zespół interdyscyplinarny ds. przeciwdziałania przemocy domowej  w Łużnej

Przemoc domowa – należy przez to rozumieć jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie, wykorzystujące przewagę fizyczną, psychiczną lub ekonomiczną, naruszające prawa lub dobra osobiste osoby doznającej przemocy domowej, w szczególności:
a) narażające tę osobę na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia lub mienia,
b) naruszające jej godność, nietykalność cielesną lub wolność, w tym seksualną,
c) powodujące szkody na jej zdrowiu fizycznym lub psychicznym, wywołujące u tej osoby cierpienie lub krzywdę,
d) ograniczające lub pozbawiające tę osobę dostępu do środków finansowych lub możliwości podjęcia pracy lub uzyskania samodzielności finansowej,
e) istotnie naruszające prywatność tej osoby lub wzbudzające u niej poczucie zagrożenia, poniżenia lub udręczenia, w tym podejmowane za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
Przemoc w rodzinie jest zjawiskiem wieloaspektowym. Można rozważać ją – między innymi – na płaszczyźnie medycznej (skutki przemocy wobec ofiary), psychologicznej (związki między ofiarą i sprawcą przemocy, sposoby działania sprawców i ofiar), prawnej (zagadnienia karalności sprawców przemocy w rodzinie), społecznej (społeczne skutki przemocy w rodzinie) i instytucjonalnej (działanie instytucji stykających się z przemocą w rodzinie).

Formy przemocy
– przemoc w rodzinie może mieć różne formy i dokonywać się przy pomocy różnych instrumentów tj:
Przemoc fizyczna
– naruszenie nietykalności fizycznej (bicie, popychanie, szarpanie, policzkowanie, obezwładnianie, duszenie, parzenie, polewanie substancjami żrącymi, użycie broni, gaszenie papierosa na osobie, szczypanie, kopanie).

Przemoc psychiczna
– naruszenie godności osobistej (wyśmiewanie poglądów, religii, pochodzenia, narzucanie własnych poglądów, wmawianie choroby psychicznej, izolacja społeczna, karanie przez odebranie uczuć, poniżanie, stała krytyka, ograniczenie snu).

Przemoc ekonomiczna
– naruszenie własności (odbieranie zarobionych pieniędzy, uniemożliwianie podjęcia pracy zarobkowej, nie zaspakajanie podstawowych potrzeb, wynoszenie z domu wspólnej własności, odmawianie płacenia alimentów, nie opłacanie wspólnych opłat i rat, nie oddawanie pożyczek);

Przemoc seksualna
– naruszenie intymności (wymuszanie współżycia, wymuszanie nieakceptowanych pieszczot i praktyk seksualnych, epatowanie pornografią);

Zaniedbanie i niezaspokojenie podstawowych potrzeb członka rodziny, które prowadzi do jego cierpienia i narażające na utratę zdrowia lub życia.

Kryteria przemocy domowej
Intencjonalność – działania osoby stosującej przemoc domową nie są przypadkowe. Intencjonalność nie musi oznaczać celowego oznaczać celowego krzywdzenia bliskich i zadawania im bólu. Osoba stosująca przemoc dąży do uzyskania pełnej kontroli i władzy nad osobą doznającą przemocy, do jej bezwzględnego posłuszeństwa. Jest przekonana, że wie co jest dobre dla pozostałych członków rodziny, a w związku z tym posiada wyłączne prawo podejmować decyzje, ustalać zasady życia w rodzinie – pozostali muszą się podporządkować.
Dysproporcja siły – nie chodzi tu jedynie o różnicę sił fizycznych, ale także przewagę związaną z pozycją społeczną, odpornością psychiczną, statusem materialnym itp. W związku opartym na przemocy jeden z partnerów czuje się silniejszy, a drugi – słabszy. W wyniku kolejnych aktów przemocy różnica sił coraz bardziej się pogłębia, osoba doznająca przemocy staje się coraz bardziej bezradna, a osoba stosująca przemoc – coraz bardziej silna i bezkarna.
Naruszanie godności i praw – osoba stosująca przemoc domową narusza godność osoby doznającej przemocy, poniża ją, ośmiesza, pozbawia wszelkich praw (np. do kontaktów z rodziną, godziwych warunków życia, itp.)
Powodowanie cierpienia i szkód – osoby doznające przemocy doznają zarówno szkód fizycznych jak i psychicznych. W wyniku wieloletniej przemocy domowej mogą dojść do przekonania, że zasługują na takie traktowanie.

Rodzaje przemocy domowej
Przemoc gorąca to gwałtowny wybuch tłumionych uczuć złości, frustracji, wściekłości, powodujący agresywne zachowania. Często przyczyny tych trudnych uczuć tkwią poza rodziną, np. powodują je konflikty w pracy. Nie mogąc sobie z nimi poradzić osoba stosująca przemoc odreagowuje je na członkach rodziny. Wie, że może sobie na takie zachowanie bezkarnie pozwolić.
Przemoc chłodna w przeciwieństwie do przemocy gorącej nie wiąże się z gwałtownymi emocjami i agresywnymi zachowaniami. Wydaje się, że sprawca przemocy jest spokojniejszy bądź bardziej się kontroluje. Przemoc chłodna przyjmuje także postać bardzo rygorystycznego stylu wychowania czy też autorytarnego traktowania dorosłych członków rodziny. Osoba, która krzywdzi jest przekonana o słuszności swoich czynów, zawsze znajdzie dla nich usprawiedliwienie: „gdybym ich nie bił, to nie wyrosłyby na porządnych ludzi”, „to dla jej dobra, bo inaczej całkowicie się zmarnuje”, itp.

Czynniki ryzyka przemocy domowej

Normy społeczne i kulturowe
Przemoc domowa jest skutkiem wielowiekowego, społecznego przyzwolenia na krzywdzenie osób najbliższych, w szczególności kobiet i dzieci. W wielu środowiskach akceptuje się bicie, stosowanie kar cielesnych i panuje przekonanie o dominującej roli mężczyzny w rodzinie. (…) Ponadto silne przekonanie, że wszystko, co się dzieje w rodzinie należy do sfery prywatności z jednej strony wywołuje poczucie bezkarności osoby stosującej przemoc i bezradności osoby doznającej przemocy, a z drugiej – nasila niechęć innych osób do ingerowania w „cudze sprawy rodzinne”. W środowiskach charakteryzujących się dużą społeczną akceptacją przemocy, osoby doznające przemocy rzadko mogą liczyć na pomoc i wsparcie osób spoza rodziny, z kolei osoby stosujące przemoc nie muszą obawiać się zewnętrznych nacisków na zmianę zachowań wobec najbliższych. Badania pokazują, że przemoc wobec członków rodziny jest społecznie bardziej akceptowana i tolerowana niż stosowanie jej wobec obcych.

Dziedziczenie wzorca przemocy
Przemoc bywa przekazywana z pokolenia na pokolenie. Dzieci wychowujące się w rodzinach, w których krzywdzi się bliskich, przyswajają sobie zachowania dorosłych, których są świadkami lub przemocy tej doznają. Uczą się, że przemoc to najlepszy i najbardziej skuteczny sposób rozwiązywania konfliktów. Jednak uczeniu się i naśladowaniu podlega jedynie pewien rodzaj agresywnej relacji, a nie konkretne zachowanie, np. bicie w określony sposób lub określonym narzędziem.

Uzależnienie i nadużywanie alkoholu
Badania dowodzą, że większość osób stosujących przemoc domową jest pod wpływem środków odurzających (alkoholu i narkotyków). Także wiele osób stosujących przemoc krzywdząc swoich najbliższych, znajduje się pod wpływem alkoholu. Osłabia on kontrolę własnych zachowań, zwiększa prawdopodobieństwo reagowania złością i gniewem na trudności i niepowodzenia życiowe, zaburza ocenę sytuacji i może powodować błędną interpretacje zachowań innych osób. Uzależnienie od alkoholu nie zwalnia z odpowiedzialności za popełnione czyny, mimo że osoby stosujące przemoc często wykorzystują fakt bycia nietrzeźwym jako usprawiedliwienie swojego zachowania. Około 60% pacjentów lecznictwa odwykowego przyznaje, że ma problemy związane z przemocą wobec najbliższych. Warto jednak podkreślić, że nadużywanie alkoholu nie jest ani koniecznym, ani wystarczającym warunkiem stosowania przemocy. Obecny stan badań wskazuje na to, że nie ma związku przyczynowo-skutkowego między przemocą a alkoholem, ale można mówić o współwystępowaniu tych zjawisk.

Środowisko społeczne
Istotnym czynnikiem sprzyjającym występowaniu przemocy domowej jest stres związany z aktualną sytuacją socjalno-ekonomiczną rodziny. Bezrobocie, problemy finansowe, mieszkaniowe czy zdrowotne, a także nawarstwianie się różnych problemów może wywoływać frustrację. To z kolei może sprzyjać pojawieniu się przemocy domowej. (W badaniach przeprowadzonych przez CBOS w 2005 r. Polacy wskazują brak pieniędzy jako główną przyczynę konfliktów w domu). Osamotnienie rodziny znajdującej się w trudnej sytuacji życiowej, izolacja, brak wsparcia z zewnątrz – osobistego lub instytucjonalnego – w sposób znaczący może wpływać na nasilenie zachowań związanych z przemocą.

Mechanizmy przemocy domowej

Syndrom wyuczonej bezradności
To bezradność, która pojawia się w wyniku nabytych doświadczeń. Zwykle osoba doznająca przemocy poszukuje pomocy dla siebie. (…) Często jednak okazuje się, że działania mające ją ochronić, nie skutkują i nie przynoszą oczekiwanych przez nią efektów. Nabiera przekonania, że cokolwiek zrobi, to i tak nie zmieni to jej sytuacji. Ma poczucie, że jest krzywdzona, źle traktowana, że znęcanie się nad członkiem rodziny jest przestępstwem, jednak nie jest w stanie zmotywować się do działania.

Zjawisko prania mózgu
Mechanizm polegający na systematycznym, świadomym i celowym oddziaływaniu na człowieka w celu zmiany jego przekonań, postaw, uczuć, potrzeb. Działanie służące temu, aby członkowie rodziny funkcjonowali zgodnie z życzeniem osoby, która stosuje przemoc. Konsekwencjami „prania mózgu” są m.in. utrata poczucia własnej wartości oraz podporządkowanie się osobie stosującej przemoc domową. Metody stosowane w „praniu mózgu” to: izolacja, poniżanie i degradacja, monopolizacja uwagi, doprowadzenie do wyczerpania, wywoływanie lęku i depresji, naprzemienność kary i nagrody.

Zespół stresu pourazowego PTSD (post traumatic stress disorder)
Zaburzenia lękowe PTSD występują u ofiar napadów, gwałtów i innych traumatycznych wydarzeń, np. wojen, klęsk żywiołowych, wypadków drogowych. Dotyczą sytuacji, w których człowiek jest narażony na utratę zdrowia i życia. Nasilenie PTSD zależy od intensywności i czasu trwania traumy. Ponadto objawy PTSD są intensywniejsze u osób, które przeżyły traumę w wyniku aktywności człowieka (gwałt, przemoc domowa), niż u ofiar zjawisk naturalnych (powódź, huragan). Objawami PTSD są m.in. zaburzenia snu, drażliwość, wybuchy gniewu, złości, czujność, natarczywe wspomnienia, koszmary senne.

Proces wiktymizacji
Każdy „wchodząc” w związek z drugą osoba ma pewne wyobrażenia na temat swojego przyszłego życia, swojego małżeństwa, swojej rodziny. Akt przemocy burzy te wyobrażenia i wizję świata, partnera, siebie. Specjaliści nazywają to mianem burzenia utrwalonych przekonań. Osoba doznająca przemocy domowej czuje rozpacz i ma poczucie krzywdy, często na tym etapie zaczyna szukać pomocy. Niestety zdarza się, że spotyka się z nieprawidłowymi reakcjami osób, z którymi dzieli się swoimi problemami i od których oczekuje pomocy i wsparcia. Takie zachowanie przedstawicieli instytucji i służb, które przejawia się bagatelizowaniem problemów czy obwinianiem osoby doznającej przemocy nazywamy wtórnym zranieniem.

Syndrom sztokholmski
Takim mianem określono mechanizm, który zaobserwowano u ofiar zamachu terrorystycznego w Sztokholmie. U osób przetrzymywanych przez terrorystów, a następnie uwolnionych przez policję pojawiły się reakcje, które większość obserwatorów uznała za irracjonalne. Otóż niedawni zakładnicy zaangażowali się w proces obrony swoich oprawców, zamiast żądać sprawiedliwości, czy nawet odwetu (co w tej sytuacji byłoby bardziej zrozumiałe). Jedna z ofiar tak związała się z terrorystą, iż zawarła z nim związek małżeński. W tej sytuacji można mówić o „patologicznej wdzięczności” za to, co zamachowiec mógł zrobić, a w rezultacie tego nie uczynił. Mógł zabić, a tego nie zrobił. Był panem ich życia i śmierci i darował im to życie, więc tylko dzięki niemu żyją. Podobny mechanizm obronny pojawia się u osób doznających przemocy domowej. Są one wdzięczne za drobne przywileje, które jeszcze mają, za „miodowe miesiące”, za chwile spokoju i namiastkę uczucia ze strony krzywdzącego je partnera, a czasem nawet za to, że żyją.

Mechanizm „psychologicznej pułapki”
Wiele osób odczuwa zdziwienie, kiedy dowiaduje się, że osoba doznająca przemocy domowej tkwi w związku, który przynosi jej cierpienie, w którym jest upokarzana i w którym nie respektuje się jej praw. Tymczasem osoba doznająca przemocy domowej żyje nadzieją, że będzie lepiej. Dlatego też inwestuje w ten związek. Obwiniając siebie za całe zło, wierzy, że jeśli bardziej się postara, to będzie lepiej. Ma poczucie, że zależy to właśnie od niej. Im więcej się stara i wkłada w to działanie więcej energii, tym trudniej jej ze związku zrezygnować.


Gdzie szukać pomocy

Gminny Ośrodek Pomocy społecznej w Łużnej
Łużna 1/1
38-322 Łużna
tel.  18- 35-43-041

Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie
ul. Słoneczna 7, 38-300 Gorlice
tel. 18 352 53 80

Gorlicki Ośrodek Interwencji Kryzysowej
ul. Słoneczna 7, 38-300 Gorlice
tel. 18 352 51 01, tel. kom. 511 469 305

Posterunek Policji  w Łużnej
Łużna 607
tel. tel. 47 83 44 501
tel. 47 83 44 510
Dyżur kierownika w Posterunku Policji w Łużnej pełniony jest  w każdy wtorek w godz. 12.00-14.00.
Posterunek Policji w Łużnej nie funkcjonuje całodobowo.
W przypadku trudności z nawiązaniem kontaktu proszę kontaktować się z Komendą  Powiatową Policji w Gorlicach, nr tel. 47 83 44 215.

Każda osoba doznająca przemocy w rodzinie może zadzwonić również pod numery telefonów:
• Ogólnopolskiego Pogotowia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia”: tel. 800 12 00 02 (linia całodobowa i bezpłatna) tel. (22) 666 28 50 — dyżur prawny (linia płatna, czynna w poniedziałek i wtorek w godz. 17:00—21:00)
• Poradnia e-mailowa: niebieskalinia@niebieskalinia.info
• SKYPE: pogotowie.niebieska.linia
• Ogólnokrajowej Linii Pomocy Pokrzywdzonym: tel. +48 222 309 900 (linia całodobowa)
• Policyjny telefon zaufania dla osób doznających przemocy domowej: tel. 800 120 226 (linia bezpłatna przy połączeniu telefonów stacjonarnych, czynna codziennie w godz. 9:30 do 15:30, od godz. 15:30 do 9:30 włączony jest automat)

Zespół Interdyscyplinarny ds. Przeciwdziałania Przemocy Domowej w Łużnej którego obsługę organizacyjno – techniczną zapewnia Ośrodek Pomocy Społecznej w  Łużnej realizuje zadania określone w Gminnym Programie Przeciwdziałania Przemocy  Domowej  Gminy Łużna na lata 2024-2026.

Do zadań Zespołu Interdyscyplinarnego należy:
1. diagnozowanie problemu przemocy w rodzinie,
2. podejmowanie działań w środowisku zagrożonym, przemocą w rodzinie, w celu przeciwdziałania temu zjawisku,
3. inicjowanie interwencji w środowisku dotkniętym przemocą w rodzinie,
4. rozpowszechnianie informacji o instytucjach, osobach i możliwościach udzielenia pomocy w środowisku lokalnym,
5. inicjowanie działań w stosunku do osób stosujących przemoc w rodzinie.
Siedziba Zespołu Interdyscyplinarnego w Łużnej  mieści się przy  Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej w Łużnej , Łużna 1/1 , 38-322 Łużna
godziny przyjęć: poniedziałek od 8:00 do 16:00, wtorek- piątek od 7:00 do 15:00

Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Łużnej oferuje poradnictwo:  
• psychologiczne  –  świadczone w II i IV  wtorek miesiąca w godzinach od 8:00 do 14:00
• prawne - świadczone w II i IV  czwartek miesiąca  w godzinach od 10:00 do 15:00
po wcześniejszym umówieniu się  
• socjalne  świadczone  – w godzinach pracy Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Łużnej

Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Łużnej podpisał umowę na  miejsca noclegowe z Chrześcijańskim Stowarzyszeniem Dobroczynnym w Kluczach, ul. Bolesławska 23, 32-310 Klucze, telefon: 32 647 10 15

Dodatkowo Gorlicki Ośrodek Interwencji Kryzysowej w Gorlicach oferuje pomoc w zakresie :
PORADNICTWO PSYCHOLOGICZNE
Poradnictwo psychologiczne to forma pomocy dla osób będących w kryzysie, przeżywających skomplikowaną sytuacje życiową, stojących przed trudnymi wyborami.
PORADNICTWO PEDAGOGICZNE
Konsultacje pedagogiczne umożliwiają uzyskanie porady odnośnie rozwoju dziecka, sposobów radzenia sobie z problemami opiekuńczo – wychowawczymi oraz służą podniesieniu kompetencji rodzicielskich.
PSYCHOTERAPIA
Psychoterapia indywidualna, krótkoterminowa – skierowana do osób wymagających szczególnej opieki interwencyjnej
PORADNICTWO PRAWNE
Poradnictwo prawne obejmuje w szczególności zakres prawa rodzinnego, prawa zabezpieczenia społecznego.
MEDIACJE RODZINNE
Mediacje skierowane są do osób, które dążą do rozwiązania rodzinnych konfliktów. Mediacje umożliwiają osiągnięcie satysfakcjonującego obie strony porozumienia, pewnego kompromisu i zawarcie ugody. Są procedurą dobrowolną, bezstronną i poufną, szybszą od postępowania przed sądem. Więcej informacji pod adresem:
POGADANKI, PRELEKCJE
Pogadanki i prelekcje skierowane są do uczniów i uczennic powiatu gorlickiego. Realizowane są na terenie szkół.
– INTERWENCJA KRYZYSOWA
GRUPY WSPARCIA
– GRUPA WSPARCIA DLA PRACOWNIKÓW JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH POMOCY SPOŁECZNEJ ZAGROŻONYCH WYPALENIEM ZAWODOWYM
GRUPA TERAPEUTYCZNA
– GRUPA EDUKACYJNO – TERAPEUTYCZNA DLA KOBIET, KTÓRE DOŚWIADCZAŁY LUB DOŚWIADCZAJĄ PRZEMOCY
Grupa skierowana do kobiet, które w przeszłości doświadczały lub obecnie doświadczają przemocy. Celem grupy jest umożliwienie podzielenia się doświadczeniem z innymi Uczestniczkami, pogłębienie wiedzy dotyczącej zjawiska przemocy oraz zwiększenie umiejętności interpersonalnych. Więcej informacji pod adresem:
GRUPY EDUKACYJNE
– GRUPA EDUKACYJNA DLA RODZIN OSÓB CHORUJĄCYCH NA DEPRESJĘ
WARSZTATY EDUKACYJNE DLA RODZICÓW
– SZKOŁA DLA RODZICÓW
Warsztaty skierowane są do rodziców, którzy szukają sposobu na nawiązanie głębszych i cieplejszych relacji z dziećmi. Udział w warsztatach umożliwi nabycie wiedzy na temat sposobów radzenia sobie z problemami wychowawczymi. Zajęcia prowadzić będzie pedagog oraz psycholog.
HOSTEL
W sytuacji trudnej/kryzysowej uniemożliwiającej osobie/rodzinie zamieszkiwanie w dotychczasowym miejscu możliwe jest udzielenie tymczasowego schronienia w hostelu Gorlickiego Ośrodka Interwencji Kryzysowej. Hostel dysponuje 9 miejscami noclegowymi, przeznaczonymi dla osób lub rodzin z terenu powiatu gorlickiego. Czas pobytu w hostelu uzależniony jest od sytuacji, w której znajduję się osoba potrzebująca pomocy, jednak nie dłużej niż 3 miesiące.
WSPARCIE TELEFONICZNE
Osoby w sytuacji kryzysowej, mogą uzyskać wsparcie telefoniczne od poniedziałku do piątku od 7:00-19:00 pod numerami telefonów (18) 352 51 01 lub 511 469 305, a w pozostałych godzinach i w dni wolne od pracy pod numer tel. 511 469 305 tylko w sytuacjach związanych z przyjęciem do hostelu Ośrodka.

 

ZAŁĄCZNIKI:

Kontakt do GOPS

e-mail: gops@luzna.pl

tel/fax: 18 354-30-41, 18 354-30-10
wew. 101 - Sekretariat, FAX
wew. 102  - Biuro Obsługi Klientów
wew. 103  - Biuro Obsługi Klientów
wew. 104, 105 - Dział Pomocy Społecznej
wew. 106 - Dyrektor (603-655-166)
wew. 107 - Asystent rodziny
wew. 108 - Księgowość
wew. 109 - Dział Świadczeń Rodzinnych

tel. kom. 666 370 953 (w sytuacjach nagłych czynny po godznach pracy Ośrodka)

Klub "Senior+" 690 071 316

Kalendarium

Rok wcześniej Miesiąc wcześniej
Marzec 2024
Miesiąc później Rok później
Pon Wt Śr Czw Pt Sb Nie
26 27 28 29 1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30 31